جوشکاری ورق گالوانیزه از مواردی ست که اغلب مورد سوال قرار می گیرد. این که آیا ورق گالوانیزه را می توان به روش های معمول جوش داد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که ورق گالوانیزه دارای خاصیت جوشکاری و برشکاری می باشد. موارد زیادی پیش می آید که سازه گالوانیزه بسیار بزرگ است و نمی توان آن را یک باره در حمام روی مذاب فرو برد بنابراین لازم است تا آن را به تکه های کوچکتری تقسیم کرد و سپس جوشکاری نمود. پس انجام جوشکاری روی فولاد گالوانیزه در موارد بسیاری اجتناب ناپذیر است. اما اینکه چگونه و به چه روشی جوشکاری انجام می شود سوالی ست که در این مقاله به آن پاسخ خواهیم داد.
ورق گالوانیزه دارای خاصیت جوشکاری و برشکاری می باشد. در مواردی که سازه های گالوانیزه مورد نظر، بسیار بزرگ است و نمیتوان آن را در وان گالوانیزه غوطه ور کرد یا هنگامی که سازه باید در محل، جوشکاری و نصب گردد، از جوشکاری و برشکاری استفاده می شود.
جوش قوس الکتریکی تحت حفاظت گاز محافظ (GMAW)
این روش فرآیندی اتوماتیک و چند منظوره است که به عنوان روش جوشکاری CO2 نیز شناخته می شود، و اغلب برای جوشکاری ورق های و مقاطع نازک استفاده می شود. این نوع جوش تغییری بروی سطح ظاهری ورق ایجاد نمی کند و حضور پوشش روی اثری بر خواص مکانیکی جوش ندارد، اما احتمال دارد برخی تغییرات ظاهری را به علت پاشش جوش ایجاد کند. پایداری قوس این روش بسیار خوب می باشد و عموما تحت تاثیر پوشش گالوانیزه نمی باشد.
گازهای حاوی co2برای فولاد های گالوانیزه قابل قبول است و دیگر نیاز به گازهای محافظ گرانتر نیست. نفوذ جوش در این فولاد ها کمتر از فولاد های بدون پوشش است و باید گپ های نسبتا پهن تری در جوش های سر به سر استفاده کرد. تفاوت جوشکاری فولادهای با پوشش روی و جوشکاری فولاد های بدون پوشش روی این است که حرارت ورودی در جوشکاری با پوشش روی بیشتر است تا بتوان با تبخیر روی آن را از حوضچه حذف کرد و دیگر اینکه سرعت جوشکاری به منظور سوزاندن پوشش روی در جلوی جوش کمتر است.
